Studenten uit minimaal twee verschillende landen, regio’s en/of contexten werken samen om hun interculturele vaardigheden te trainen in een vakinhoudelijke groepsopdracht (Hackett et al., 2023). Ze wisselen niet alleen uit, maar creëren gezamenlijk een oplossing/product dat daarvoor nog niet bestond (Hackett et al., 2024). Hierin hebben ze elkaar nodig om de opdracht af te ronden en zij maken maken hierin gebruik van de diverse perspectieven die hun medestudenten meebrengen (Haug & Beelen, 2023).

Deze samenwerking tussen studenten kan niet plaatsvinden zonder een intensieve en gelijkwaardige samenwerking tussen de docenten van de verschillende onderwijsinstellingen (Haug, 2024). Gezamenlijk ontwikkelen zij op een intentionele manier een opdracht die aansluit bij hun bestaande lesstof en daarmee is geïntegreerd in het curriculum. De principes van samenwerkend leren sluiten volgens Hackett (2024) en Hacket et al. (2024) naadloos aan op het ontwerp van COIL VE. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het inbouwen van afhankelijkheid tussen studenten, het stimuleren van interactie en evaluatie.

De COIL VE vindt online plaats. Daarmee is het voor studenten een manier om te oefenen met het werken in virtuele teams als voorbereiding op hun toekomstige werk (Harvard Business Review, 2016) en hun digitale vaardigheden te trainen (Hackett et al., 2024). In COIL VE wordt zowel synchroon als asynchroon gewerkt, bijvoorbeeld met Zoom voor een hoorcollege en met Padlet bij onder andere icebreaker activiteiten (studenten uploaden bijvoorbeeld een introductievideo) of als whiteboard met een overzicht van de activiteiten. Afhankelijk van je leerdoelen, kies je de bijbehorende online tool (Doscher, 2023). Er zijn bovendien ook andere factoren die je gezamenlijk met je partnerinstelling zou moeten bespreken en invloed hebben op de inrichting van jullie gezamenlijke online landschap en samenwerking. Denk bijvoorbeeld aan verschillen in privacyregels per instelling, toegang tot internet en vaardigheden van studenten en docenten met de tools. Activiteiten vinden vaak niet alleen plaats tijdens reguliere lestijden, studenten zoeken vaak ook contact met elkaar op momenten die voor hen gunstig werken (Ikudu COIL Handboek).

Studenten en docenten werken internationaal samen tussen verschillende landen, culturen, contexten en/of disciplines in COIL VE. Ook worden er in de samenwerking verschillen zichtbaar in de manier van onderwijs geven en volgen en hoe het vakgebied of de academische discipline wordt bezien binnen instellingen. Hackett en Van Hove (2023) benoemen de verschillende tradities, zienswijzen en gebruiken tussen disciplines (denk aan bijvoorbeeld geneeskunde vs. geschiedenis) en volgens hen is het daarom interessant om ook het interdisciplinaire element te verwerven in COIL VE. “We are not just aiming to reach a common goal despite our differences; we ideally want to reach a higher goal because of our differences” (Hackett & Van der Hove, 2023). Juist die diversiteit aan perspectieven in de samenwerking kan oplossingen, inzichten en lokale acties opleveren voor maatschappelijke vraagstukken waar de verschillende partners in hun lokale context mee te maken hebben (O’Dowd, 2018). De SDG’s zijn daarom per uitstek een uitgangspunt voor een COIL VE (zie ook COIL@UArctic - Connecting SDGs and COIL - YouTube ter inspiratie). Bovendien gaat de COIL VE opdracht verder dan enkel het benadrukken van oppervlakkige verschillen tussen culturen (‘Chinezen eten met stokjes’ en ‘Nederlanders eten Gouda kaas’). Dit zou volgens Deardorff (2023) juist ook stereotypen in de hand kunnen werken.

COIL VE kan in elk vak en discipline worden geïntegreerd en is daarmee (idealiter) geen extra of optionele module die studenten kiezen over bijvoorbeeld interculturele samenwerking (Suny COIL). Bovendien is de COIL VE, in lijn met het principe van constructive alignment, een logisch onderdeel van het vak en is het afgestemd met andere onderdelen van het curriculum (De Louw et al., 2023).

Door het intensieve internationale en interculturele groepswerk is COIL VE niet alleen een manier om de vakinhoudelijke kennis van studenten te versterken en te verbreden, maar kunnen zij ook hun internationale, interculturele en professionele (zoals digitale) vaardigheden ontwikkelen (Hackett et al., 2024). Dit heeft raakvlakken met de voorgestelde definitie van Kolm et al. (2024) van Internationale Online Collaboration competenties. Studenten komen in deze leerervaring in aanraking met andere perspectieven die ze hiervoor niet kenden. Hierdoor worden zij uitgedaagd te reflecteren op hun eigen assumpties en over die van anderen waarmee je samenwerkt, wat kan leiden tot transformatief leren (Mezirow, 1997).